Co to jest Solarigrafia?

Solarigrafia to odmiana fotografii wykonywanej z pomocą camera obscura (czyli prymitywnego aparatu w formie pudełka z dziurką, który każdy z nas może zbudować z pomocą pudełka, szpilki i taśmy klejącej).
Wymyślona została podobno przez 3 osoby, w tym 2 Polaków: Sławomira Decyka, Pawła Kulę i Diego Lopez Calvina.

Zdjęcie utrwala się na papierze fotograficznym w formie nieutajonej. Oznacza to, że od razu po wyjęciu papieru z puszki będziemy na nim widzieli obraz (ale w negatywie). Dla amatorów - fotografów to dobra wiadomość! Solarigrafia pozwala bowiem wykonać zdjęcie analogowo a zarazem bez żadnego procesu chemicznego, kupowania wywoływaczy, przerywaczy, utrwalaczy... Niepotrzebna jest również ciemnia...
Zazwyczaj zdjęcie do momentu wywołania jest niewidoczne na materiale światłoczułym, natomiast w tej technice widzimy je od razu gołym okiem.

Na tak wykonanym zdjęciu widzimy krajobraz wraz z drogą słońca, które przechodziło ono w dniach naświetlania (wschód - zachód i góra - dół). Najciekawszym zjawiskiem jest możliwość oglądania amplitudy wysokości słońca w danym okresie.
Ciekawy dla osób, które interesują się fotografią lub liznęły temat fotografii otworkowej będzie fakt, że nawet jeżeli zastosujemy czarno-biały papier - obraz będzie częściowo kolorowy. Jest to spowodowane reakcją srebra, która zachodzi na papierze. To właśnie dzięki tej reakcji obserwujemy na solarigrafiach niezwykłe, pastelowe kolory..
Nazwa tego typu fotografii zawiera w nazwie słowo "solaris" "słońce": solari-grafiia, solargraphy.